- βουλαφόρος
- βουλᾱφόρος, -ον1 giving counsel, of deliberation
κἀγοραὶ βουλαφόροι O. 12.5
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.
κἀγοραὶ βουλαφόροι O. 12.5
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.
βουλαφόρος — ον (Α) βλ. βουληφόρος … Dictionary of Greek
βουλή — η (AM βουλή, Α και δωρ. τ. βωλά και αιολ. τ. βόλλα) 1. απόφαση («δίνω, παίρνω, βάνω, βγάζω βουλή», «Διὸς δ΄ ἐτελείετο βουλή» και γινόταν το θέλημα του Δία) 2. γνώμη, συμβουλή («ήδωκε γνωστική βουλή σ εκείνο που κατέχει», «βουλὴν προτιθέναι» το να … Dictionary of Greek
βουληφόρος — και (δωρ. τ.) βουλαφόρος, ον (Α) 1. αυτός που εκφέρει γνώμη 2. βουλευτής, μέλος του συμβουλίου των γερόντων. [ΕΤΥΜΟΛ. < βουλή + φορος < φέρω] … Dictionary of Greek